Dziękujemy wszystkim, którzy wzięli udział w dzisiejszej grupie narracyjnej!

Wspólnie uważnie przyjrzeliśmy się rzeźbie Nilbar Güreş zatytułowanej „Thirsty for Lilly” („Spragniony lilii”), której zdjęcie zamieszczamy poniżej.

„Inspiracją do kreatywnego pisania było: „Napisz o czymś, co było wystarczające”

Często powtarzającym się motywem w wypowiedziach uczestników grupy była nieprzystawalność, czy nawet pewnego rodzaju sztuczność tego, co zostało przedstawione przez Nilbar Güreş. Prowadziło to do bardzo zróżnicowanych interpretacji rzeźby, widzianej zarówno jako metafora człowieka, jak i postrzeganej dosłownie. Zauważono, że możliwe jest tutaj dostrzeganie trudności osoby w odnalezieniu właściwych dla niej okoliczności do rozwoju, jak i nienaturalnych warunków stworzonych przez człowieka, w których przychodzi istnieć roślinom.

Inspiracja dotycząca tego, co jest wystarczające wynikała z kontekstu pracy grupy, która w dynamicznej rozmowie krążyła wokół tego, co znaczy żyć we właściwych warunkach. Można odczuć było związek pomiędzy stanem obecnej izolacji społecznej, a wyłaniającą się spontanicznie perspektywą interpretacyjną. Wypowiadana była również potrzeba nadziei oraz dostępności. Intersująca wydawać się może także wieloznaczność pojęcia „wystarczający”, którą unaoczniło wyraźnie kreatywne pisanie.

Zapraszamy do udziału w kolejnych sesjach, których terminy podane są na polskiej podstronie Wirtualnych Grup Narracyjnych. Termin najbliższej grupy polskojęzycznej zostanie podany niebawem.

Wszelkie pytania oraz prośby o organizację indywidualnych grup narracyjnych dla Waszych zespołów można przesyłać na adres: narrativemedicine@cumc.columbia.edu oraz humanistykamedyczna@cm.uj.edu.pl.

Do zobaczenia niebawem!

***

Thank you to everyone who joined us for this session!

Together we looked at “Thirsty for Lilly,” a sculpture by Nilbar Güreş, posted below.

The common theme in the statements from the group’s participants was the inadequateness or even some kind of artificiality of what was represented by Nilbar Güreş. This led to quite diverse interpretations of the sculpture, seen both literally and also as a metaphor of a person. It was noticed that it is possible to see the difficulties of the person looking for the right circumstances for their development, as well as unnatural conditions created by mankind in which plants have to exist.

The prompt stemmed from the context of the group’s work, which in a dynamic conversation revolved around one question: what does it mean to live in proper conditions? One could feel the interconnection between the current state of social isolation and the spontaneous interpretation perspective. A need for hope and accessibility was also articulated. The other interesting aspect of the conversation was the ambiguity of the term “sufficient”, which was demonstrated throughout the creative writing.

Please join us for our next sessions, listed on our Live Virtual Group Sessions page.

If you have questions, or would like to schedule a personalized narrative medicine session for your organization or team, email us at narrativemedicine@cumc.columbia.edu.

We look forward to seeing you again soon!