Ζωντανή συνεδρία αφηγηματικής ιατρικής: Κυριακή 27 Φεβρουαρίου, 7:30 μ.μ. ΕΕΤ

Σας ευχαριστούμε που συμμετείχατε σε αυτήν τη συνεδρία.

Ταινία: Μία Αιωνιότητα και μία μέρα (1998) Σκηνοθεσία: Θόδωρος Αγγελόπουλος”

“Θέμα: Γράψτε για τη φορά που ανοίξατε μια πόρτα”

Σύντομα θα μοιραστούμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτήν τη συνεδρία, γι ‘αυτό επιστρέψτε ξανά.

Σας προσκαλούμε να μοιραστείτε τα γραπτά σας μαζί μας παρακάτω.

Καλούμε όλες και όλους που συμμετείχατε να μοιραστείτε όσα γράψατε κατά τη διάρκεια της συνεδρίας μας παρακάτω (“Leave a reply”) και να κρατήσουμε αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα συζήτησή μας ζωντανή, υπενθυμίζοντάς σας, βεβαίως, ότι αυτή είναι μια δημόσια πλατφόρμα και η πρόσβαση ανοιχτή στο κοινό.

Θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα  για την εμπειρία σας με αυτές τις συνεδρίες. Αν το επιθυμείτε, παρακαλούμε αφιερώστε λίγο χρόνο σε μια σύντομη έρευνα δύο ερωτήσεων!

Ακολουθήστε τον σύνδεσμο: https://tinyurl.com/nmedg-survey


4 thoughts on “Ζωντανή συνεδρία αφηγηματικής ιατρικής: Κυριακή 27 Φεβρουαρίου, 7:30 μ.μ. ΕΕΤ

  1. Χριστίνα Ντόκου

    Γράψτε για τη φορά που ανοίξατε μια πόρτα

    Άνοιξα την πόρτα του ψυγείου και κοντοστάθηκα χαζεύοντας, ζυγίζοντας με απόλαυση τις επιλογές μου. Τοστ ή ομελέτα; Μήπως το κοτόπουλο που είχε περισσέψει από το μεσημέρι, ή να το αφήσω για αύριο; Ντομάτα έχω; Σαν ηγεμόνας που επιβλέπει το βασίλειο, σαν θεός που επιλέγει το επόμενό του θύμα, λουσμένη στο γεννηθήτω φως της κάθε φοράς που ανοίγει η πόρτα, στο υπόκωφο τεριρέμμμμμμ του ήχου του μοτέρ…

    Like

  2. dafnitar

    Το κόκκινο τζιπ

    Το είδα στη γωνία του δρόμου
    Στις τρεις η ώρα όπως παλιά
    Σε κοίταξα απ’ το παράθυρο
    Με κοίταξες προτού χαμογελάσεις
    Άνοιξα την πόρτα , γνώριμη όσο και βαριά
    Οι θέσεις φρεσκοντυμένες με το καινούριο κάλυμμα
    Μύριζε δέρμα και βανίλια.
    “Πού πάμε;” με ρωτάς
    “Πάμε” σου λέω και σου γνέφω απ’ τον καθρέφτη.

    Δάφνη Ταραρά

    Like

    • Χριστίνα Ντόκου

      Ακόμα πιο ωραίο όταν το ξαναδιαβάζει κανείς: σημασία δεν έχει το που, αλλά ο πληθυντικός του πάω!

      Like

  3. Μαρία Παπαγεωργίου

    Ήχοι, ομιλίες σιγανές, μουσική.
    Τι είναι άραγε εκεί;
    Βάζω το αυτί μου πάνω στην πόρτα, να ακούσω πιο καλά και….
    …..ξαφνικά ανοιγει.
    άνοιξε στο φως.
    Πλημμύρισε χρώμα, μυρωδιές, ήχους, συναισθήματα….
    για μια στιγμή
    Για μια στιγμή και μια αιωνιότητα

    Like

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.